تاجر و کار آفرین. دیوید آلیانس (معروف به داوود کاشی) در سال 13110خورشیدی برابر با 1932 میلادی در محله درب زنجیر کاشان متولّد شد. پدرش الیاهو الیانس در بازار کاشان از طریق رنگرزی خامه ( الیاف پشم و کتان ) و پارچه فروشی امرار معاش می کرد.
داود تحصیلات ابتدایی را در مدرسه “آقایقوتبیل” یا مدرسه آلیانس یهودیان که بعدا به مدرسه “اتحاد” نام گذاری شده در زادگاهش به پایان رسانید. در سیزده سالگی برای کسب درآمد و ادامه تحصیل به تهران رفت. در بازار تهران کاروانسرای امیر نزد یکی از هم آیین هایش بنام الیاهو شاگردی کرد و شغل پدر را که پارچه فروشی و قماش بود ادامه داد.
ورود به دنیای تجارت و کار آفرینی
دیوید آلیانس که دوستان ایرانی اش او را داوود کاشی صدا می کنند در سال 1950 میلادی به پشنهاد یکی از دوستانش برای کسب درآمد بیشتر راهی انگلستان و در شهر صنعتی منچستر شد. داود الیانس در آنجا با خرید پارچه و فرستادن آن به ایران و بازاریابی اجناس پارچه ای به موفقیّت چشمگیری رسید.
او با خرید کارخانه حوله بافی و تاسیس شرکتهای سهامی جزو کار آفرینان مطرح بریتانیا شد تا جایی که ملکه الیزابت دوم در سال 1980 میلادی به واسطه شایستگی و موفقیّت داود الیانس در امر تجارت و تاثیرات مهم در صنعت پارچه بافی انگلستان لقب « سر » ( یکی از عالی ترین رتبه امیپراتوری بریتانیا ) را به او عطا نمود. در سال 2004 میلادی نیز لقب « لرد » را کسب نمود و به وارد مجلس اعیان راه یافت.
داود الیانس یا داود کاشی و یا دیوید الیانس یکی از مهمترین شخصیتهای اقتصادی و بازرگانی بریتانیا می باشد. او را پایه گذار و سلطان بی همتای نساجی انگلستان نامیده اند. از ویژگی های بارز او عشق و علاقه به شهر زادگاهش کاشان می باشد که در بسیاری از گفتگوهای او یاد و خاطره دوران کودکی خود در این شهر را بیان می دارد.
کتاب ” زندگی بازاری، زندگی نامه دیوید آلیانس” که خود با کمک ایوان فالون ، روزنامه نگار و نویسنده پرخوانده بریتانیا نوشته و به فارسی نیز با عنوان ” بچه کاشی ” ترجمه شده است.
در خاطراتش از دوران کودکی می گوید:
« من در محله درب زنجیر کاشان به دنیا آمدم. خانه ی ما در کوچه باریکی بود که دیوار های کاهگلی داشت. یک خانه سیصد متری بود که چند تا اتاق ساده و یک آشپزخانه قدیمی داشت با اجاق های دوداندود. هنوز هم بوی هیزم اجاق ها در مشامم می پیچد. خاطرات کودکی من در کاشان بزرگترین پناهگاه ذهنی من است. هر وقت که خیلی خسته می شوم می توانم با یادآوری زندگی دوران کودکیم از خستگی بکاهم. چشمهایم را می بندم و به کاشان می روم و در عالم خیال باز توی آن آفتاب گرم در استخر باغ فین آب تنی می کنم. و وقتی چشمهایم را باز می کنم احساس می کنم آنقدر سبک شده ام که می توان پرواز کنم. »
” خانه ای بود خشت و گلی با حیاطی خاکی، با زیر زمینی نسبتا خنک که در آنجا غذا نگه می داشتیم…آب جاری در خانه نبود و از حمام عمومی که نزدیک خانه مان بود استفاده می کردیم. بیشتر وقت مان در حیاط خانه می گذشت و عملا با حیوناتی که در حیاط خانه نگه می داشتیم زندگی می کردیم، گوسفند، مرغ، کبوتر و گنجشک که خودم آنها را می گرفتم. “
هماند قدر که خاطرات دوران کودکی و نوجوانی در کاشان برای آلیانس شیرین و با احساسات است دوران کار در بازار تهران تلخ و سخت و دشوار است. هنگام بیان خاطرات دوران کودکی آنقدر با احساس صحبت و سخن می گوید و با شور و شوق وصف ناپذیری خاطرات آن دوره را بیان می کنندگویی در همان زمان قرار گرفته است. ” کاشان را هیچگاه فراموش نمی کنم و دوستش دارم. “
کتاب «بچه کاشی» از خاطرات و زندگی نامه دیوید آلیانس در 15 فصل نوشته شده است که فصل اولش اختصاص به زادگاهش کاشان دارد.
درباره زندگی تجاری و سیاسی او نقطه نظرات گوناگونی گفته شده و حتی او را جاسوس خوانده اند ، که خواننده محترم می توانند آنها را پی گیری کند.
